Komorniki – Szreniawa – Jarosławiec – Łęczyca – Wiry – Komorniki

Oznakowanie szlaku: żółty szlak rowerowy

Szlak powstał w maju 2005 roku, w ramach propagowania aktywnego wypoczynku wśród mieszkańców oraz stwarzania warunków dla turystyki rowerowej. Szlak to 26 – kilometrowa pętla przebiegająca przez nieduże miejscowości gminy Komorniki. Prezentuje on ciekawe zakątki nie tylko Wielkopolskiego Parku Narodowego, ale również te poza jego graniami na terenie gminy.

1. Ogród pamięci – miejsce pamięci zlokalizowane w rejonie, gdzie odkryto ceramikę i inne przedmioty kultury materialnej świadczące wymownie o początkach osadnictwa Komornik. Znajdują się tu: krzyż jubileuszowy, głazy – pomniki upamiętniające najważniejsze wydarzenia dla regionu i kraju, m.in. lokację Komornik ustanowioną przez biskupa poznańskiego Jana w 1297 r., 100. rocznicę powstania Kółka Rolniczego w Komornikach, 85. rocznicę Powstania Wielkopolskiego, czy 35-lecie powstania Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Komornickiej. W ogrodzie rosną też pamiątkowe drzewa
2. Droga betonowa zwana greiserówką – droga łączącaKomorniki z Jeziorami, przebiegająca przez Wielkopolski Park Narodowy, wybudowana w latach II wojny światowej, aby połączyć obecną drogę nr 5 Poznań – Wrocław z Jeziorami, gdzie nad Jeziorem Góreckim wybudowano rezydencję dla namiestnika Rzeszy w kraju Warty – Arthura Greisera. Droga wykonana jest w technologii płyt betonowych wylewanych na miejscu – podobnie jak budowana przez Niemców „Berlinka” i system autostrad III Rzeszy.
3. Komornicka „brama” wjazdowa do WPN-u-na skrzyżowaniu, u „wrót ” WPN-u w 1964 r. ustawiono głaz – jasnoróżowy granit gruboziarnisty o obwodzie 585 cm i wys. 140 cm, pochodzący jak większość głazów narzutowych w tej okolicy z Wysp Alandzkich, który przywędrował wraz z lądolodem skandynawskim. Obok niego znajduje się duży parking leśny.
4. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno – Spożywczego w Szreniawie – powstało w 1964 r., a status muzeum narodowego uzyskało w 1975 r. Jest jedną z największych tego typu placówek w Europie i jedyną w Polsce. Nawiązuje w swej działalności do ponad 140 – letniej tradycji polskiego muzealnictwa rolniczego. Teren muzeum obejmuje ponad 20 ha wraz z XIX – wiecznymi zabudowaniami gospodarczymi i eklektycznym dworem wybudowanym w latach 1852 – 1853. Muzeum gromadzi, opracowuje i udostępnia zabytki dotyczące dziejów wsi, rolnictwa i przemysłu rolno – spożywczego z terenu całej Polski.
5. Zabytkowy zespół zabudowań stacji kolejowej w Szreniawie – zespól budynków wzniesionych przed I wojną światową dla obsługi linii kolejowej Poznań – Wolsztyn, uruchomionej w 1909 r. Ciekawostką jest wykorzystanie zabudowań dworca podczas kręcenia filmu „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”.
6. Rynna polodowcowa Rosnowsko – Jarosławska – rynna polodowcowa utworzona na skutek erozyjnej działalności wód podlodowcowych podczas zlodowacenia północnopolskiego. W przegłębieniach rynny znajdują się jeziora: Konarzewskie, Chomęcicko – Rosnowskie, Rosnowskie Małe i Jarosławskie. Pomiędzy jeziorami, na progu tych ostatnich, spotykamy typowe oczka polodowcowe o lokalnej nazwie Stawki, wysychające podczas upalnych dni letnich, zabagnione na wiosnę po roztopach.
7. Kąpielisko i osada Jarosławiec – Jarosławiec to niewielka osada zlokalizowana na śródleśnej polanie na południowo – zachodniej skarpie rynny jeziornej tuż przy wydzielonym kąpielisku. Przy leśniczówce znajduje się pole biwakowe z wiatą i miejscem na ognisko.
8. Cmentarz ewangelicki w Łęczycy –pozostałośćstaregocmentarza ewangelickiego z niezliczonymi grobami i szczątkami nagrobków. Niektóre z elementów nagrobkowych przypominają połamane drzewa i pnie.
9. Zespół kościelny w Wirach –Kościół parafialny pw. św. Floriana – neoromański, 3-nawowy, zbudowany w latach 1899 – 1900, wnętrze w stylu pseudobizantyjskim. Brama kościelna z 1900 r. neoromańska, 3-arkadowa, zwieńczona krzyżem. Naprzeciw kościoła Dom Parafialny zbudowany w 1906 r., również zaliczany do stylu neoromantyzmu.
10. Dolina rz. Wirenki (ul. Nadrzeczna i Pasieki) – Wirenka jest lewym dopływem Warty w końcowym biegu silnie meandruje (co można zobaczyć jadąc szlakiem rowerowym „Wzdłuż Warty do WPN”). Płynie w niedużej rynnie polodowcowej o przebiegu prostolinijnym, ma wyrównane dno i łączy się z Doliną Przełomu Warty.